ในป่า การเตะในการทำอาหารนั้นมีความเสี่ยงต่อพืช
สารประกอบแคปไซซินอยด์ซึ่งให้พริกในการทำอาหาร สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ มีผลที่น่ายินดีในการทำให้เชื้อราที่เน่าเปื่อยของเมล็ดพืชที่เติบโตบนพืชหมดกำลังใจ แต่งานใหม่พบว่าการปกป้องเมล็ดพันธุ์มีข้อเสีย David C. Haak จากมหาวิทยาลัย Washington ในซีแอตเทิลกล่าว ในพริกป่า การทดสอบเชื่อมโยงความเผ็ดกับความอ่อนแอต่อความแห้งแล้งและการโจมตีโดยมดที่กินเมล็ดพืช เขารายงานเมื่อวันที่ 14 มิถุนายนที่การประชุม Evolution 09
ความร้อนจากพริกอาจกลายเป็นตัวอย่างของประชากรที่ปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ในท้องถิ่นโดยเฉพาะ ซึ่งเป็นแนวคิดที่สำคัญในทฤษฎีวิวัฒนาการ Haak กล่าว
และความเชื่อมโยงระหว่างระดับแคปไซซินอยด์กับความเปราะบางสามารถอธิบายได้ว่าทำไมพริกถึงไม่ร้อนถึงแม้จะอยู่ในสายพันธุ์เดียวกันก็ตาม Haak กล่าวว่า เชื้อรา Fusariumที่โจมตีเมล็ดพืชนั้นแฝงตัวอยู่ทั่วพื้นที่ป่าของพริก เป็นสิ่งที่น่ารังเกียจที่ทำลายเมล็ดพืชประมาณหนึ่งในสาม แม้แต่ในที่แห้งแล้งที่สุด เขาและเพื่อนร่วมงานได้พบพืชในจุดที่แห้งซึ่งใช้แคปไซซินอยด์ที่ป้องกันไว้ ในประชากรในเขตแห้งแล้ง พืชที่ให้ผลพริกที่แผดเผาปากนั้นหายากกว่าในประชากรในที่ที่ค่อนข้างเปียกชื้น และพืชในเขตแห้งที่ร้อนที่สุดนั้นยังไม่ถึงจุดสุดยอดของพริกพิเศษในเขตที่มีความชื้นมากกว่า
พริกที่ร้อนและไม่ใช่พริกเหล่านี้แสดงให้เห็นว่า “การปรับตัวที่เป็นประโยชน์ในสภาพแวดล้อมหนึ่งอาจมีราคาแพงในอีกสภาพแวดล้อมหนึ่ง ตัวอย่างเช่น ความเผ็ดร้อนในสภาพอากาศที่แห้งแล้ง” Emily Jacobs-Palmer จากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดกล่าว
ในที่ที่พริกเติบโตในป่า
นกจะแยกย้ายกันไปเมล็ดพืชโดยกินผลไม้และขับเมล็ดออก เพื่อดูว่าระดับความร้อนจะแตกต่างกันอย่างไรเมื่อเมล็ดมาถึงบ้านใหม่ของพวกเขา Haak และเพื่อนร่วมงานของเขาจึงจัดกองเมล็ดเล็กๆ จากพืชที่ร้อน ร้อนจัด และไม่เผ็ด การตรวจสอบวิดีโอของกองแสดงให้เห็นมดสามชนิด รวมถึงมดไฟตัวน้อยสองตัว ปักหลักและกินขนม Haak กล่าวว่าเมล็ดที่ฉุนมากขึ้นเป็นที่ชื่นชอบของมด
เขาไม่ได้เถียงว่ามดชอบอาหารร้อน เป็นอาหารง่ายๆ ที่พวกเขาต้องการ ลิกนินที่เคลือบอย่างเหนียวแน่นล้อมรอบอวัยวะภายในที่อุดมสมบูรณ์ของเมล็ดพริกไทย และการสังเกตด้วยกล้องจุลทรรศน์ของ Haak แสดงให้เห็นว่าพริกที่ฉุนมักจะมีจุดบางกว่าเมล็ดที่อ่อนกว่า มดสามารถตัดเมล็ดที่มีจุดบางๆ ฆ่ามัน และป้องกันการแตกหน่อได้
เพื่อตรวจสอบต้นทุนความร้อนที่เป็นไปได้อื่น Haak และเพื่อนร่วมงานของเขาใช้เรือนกระจกของมหาวิทยาลัยวอชิงตันเพื่อเพาะเมล็ดที่เก็บจากประชากรป่าต่างๆ ทีมงานพบว่าพืชที่ผลิตพริกที่ร้อนกว่านั้นดูเหมือนจะไม่ได้ใช้น้ำอย่างมีประสิทธิภาพเท่ากับพืชในเขตแห้ง สำหรับระบอบการรดน้ำที่กำหนด ต้นไม้ที่ฉุนไม่ได้ตั้งเมล็ดมาก
Haak และเพื่อนร่วมงานพบว่าพืชที่ฉุนฉุนรุนแรงขึ้นโดยมีรูพรุนที่เรียกว่าปากใบหนาแน่นกว่า เนื่องจากปากใบที่มากขึ้นจะทำให้มีน้ำไหลออกมาได้มากขึ้น นักพฤกษศาสตร์จึงใช้ความหนาแน่นของปากใบเป็นตัวบ่งชี้ว่าพืชสามารถจัดการน้ำได้ดีเพียงใด
Haak ผสมพันธุ์ไม้จากประชากรทั้งสองของเขา พืชในเขตแห้งแล้งที่ร้อนและไม่ร้อนมาก ความเชื่อมโยงระหว่างความร้อนจากพริกกับการใช้น้ำยังคงมีอยู่ตลอดสองชั่วอายุคน ซึ่งทำให้ทีมสรุปได้ว่าคุณลักษณะทั้งสองนี้เชื่อมโยงกันอย่างแท้จริง วิธีการทำงานของสมาคมยังไม่ชัดเจนนัก Haak กล่าว แต่ความร้อนจากพริกอาจหมายถึงข่าวร้ายในช่วงที่ขาดแคลนน้ำ
ในการประชุม Evolution นั้น Jacobs-Palmer ยังรายงานเรื่องราวเกี่ยวกับการปรับตัวในสถานที่ต่างๆ หนูชายหาดมีขนสีซีดแม้ว่าจะเป็นสายพันธุ์ย่อยของหนูสนามเคลือบสีเข้มแบบมาตรฐาน จาคอบส์-พาลเมอร์กล่าวว่าขณะนี้เธอได้เชื่อมโยงวิวัฒนาการของเสื้อโค้ทสีซีดเข้ากับความง่ายในการวิ่งบนทรายโดยไม่ดึงดูดความสนใจจากเหยี่ยวหรือสัตว์นักล่าอื่นๆ
เขาสังเกตเห็นว่าเชื้อราในพืชตระกูลถั่วของยุโรปผลิตสารพิษก็ต่อเมื่อมีบางอย่างกินหญ้า (หรือนักวิจัยตัดหญ้า) สัญญาณบางอย่างอาจต้องเปิดการผลิตสารพิษ และน้ำลายอาจปิดสวิตช์ได้ Tanentzap คาดการณ์ แต่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากในออนแทรีโอตอนใต้ เชื้อราจะขับสารพิษออกมาตลอดเวลา ไม่ว่าจะมีการเคี้ยวหรือไม่ก็ตาม เชื้อราและพืชในแคนาดาซึ่งไม่ตอบสนองต่อน้ำลายอาจไม่มีสวิตช์นั้น ดังนั้นจึงไม่มีจุดอ่อนที่น้ำลายจะใช้ประโยชน์ได้
น้ำลายไม่ได้ทำหน้าที่ในทันที สแตนลีย์ เฟธแห่งมหาวิทยาลัยนอร์ธแคโรไลนาที่กรีนส์โบโร กล่าว ซึ่งศึกษาปฏิสัมพันธ์ระหว่างเชื้อรากับพืชมาเป็นเวลานานตั้งข้อสังเกต ดังนั้นการยับยั้งการสร้างสารพิษอย่างค่อยเป็นค่อยไปนี้จะเป็นประโยชน์ต่อสัตว์ก็ต่อเมื่อพวกมันกลับมาที่หย่อมหญ้าแทะเล็มเก่า ๆ อีกครั้งเท่านั้น สิ่งที่เขาต้องการทราบเพิ่มเติมคือประโยชน์ที่ผู้เลี้ยงสัตว์ได้รับจากน้ำลายที่ต้านเชื้อราได้มากเพียงใด นอกจากนี้ เขายังสงสัยด้วยว่าการต่อสู้กับเชื้อราในหญ้านั้นเพียงพอแล้วหรือไม่ที่จะกระตุ้นให้สัตว์กินพืชพัฒนาจนน้ำลายหก อีกทางหนึ่ง การกินหญ้าอย่างปลอดภัยอาจเป็นเพียงโบนัสจากน้ำลายที่มีอาวุธที่สามารถรับมือกับภัยคุกคามอื่นๆ
เนื่องจากหญ้าและไม้พุ่มมีสารอาหารน้อยกว่าและย่อยได้ยากกว่าหญ้าแฝก สัตว์กินหญ้าขนาดใหญ่จึงอาจจำเป็นต้องอดอาหารจนสูญพันธุ์ สัตว์เช่นกวางเรนเดียร์รอดชีวิตจากการปรับตัวให้เข้ากับการสลับพันธุ์พืช เขากล่าว สล็อตเว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
